heteroglossia

Floraime Oliveros Pantaleta

Refractions of Carlos Piocos III’s Guerra Cantos

Carlos Piocos III, Guerra Cantos (Gacha Press, 2010/2020)

1. Y cosa tu ta puede pensa si ta conversa acerca del pellejo? Cada media noche, ta atraca kita na espejo y kita mismo gendeh ta conoce diaton cuerpo. Como nuevo vestido, ta estrania kita como estrangjero ta incuntra conoce con quien ya tarda ya no hay mira. Cuanto bilug el maga raya, el maga tajiada, maga marka de tringcada y onde estaba? Por que ba bien cerca el palabra piel na pelea? Ta principia acorda con cada unu mancha estaba na quema, ta nota todo ya sale mordedura del frio, ta caba consagra con todo maga irida estaba na maga nunca perde maga sintido. Como viuda estos maga marka na cuerpo. Y ahora con silencio, ay mira kita na unu y otro. Gendeh yo ta busca guerra o encuentro, ya sale na dituyu labio. Puede ba yo entra na dituyu pellejo? Nomas tu man lingasa — yo ta busca lang era descanzo. Y tiene yo un ruego: habla tu ahora comigo, onde estaba este dituyu dinigrido? Donde parte con tigo siempre ta intumi? Por que se ta incha? Paquichura tu ya saca este irida?
2. Tonight, a failure to recall is not forgetting. I knew you then with this body. Should you ask of loss, I could tell you how very little of you I can recollect. We saw eye to eye. And while I sat from across the room, you told me the mark by the corner of my eyelid meant I was scrupulous. I told you I met with strangers to do character study. You ask me why I had been shy. Did I do well as respite? Did I give you a story to think about while you’re alone? While I rushed back with two more hours to spare at the terminal, I thought about how we were there shortly. Shortly, that was who we were. From where we slipped, I lost my footing. You made sure to time your kisses. You made sure I wanted some more.
3. Ipahintulot mong gisingin ko nang walang pag-aalinlangan ang iyong damdamin. Isusuko ko ang aking mga titig, sauladuhin ang bawat hakbang pabalik sa iyo. Sa gabing iyon, lahat ay nasa tamang sukat: ang dami ng mga salitang binitawan, ang puwang sa ating mga hakbang, ang kawalang-imik sa gitna ng titigan, ang daplis sa aking kamay bago magpaalam. Buntong-hininga ang pagitan ng maningas na pandama. Buntong-hininga ang puwang sa mga pagkukubli. Buntong-hininga ang alaala sa ligalig ng gabi.
4. Sa adlaw nga nahigugma ko ka nimo, nawala ang gabii — nikusog ang kainit, nihayag ang kalibutan. Ang paglungtad ninglapad, nidako aron mas daghan pa ang mohaum. Maihap na ang mga bitoon sa atong kwarto. Makatigom na kog mga gihay og dahon sa mga bulak, mga balod sa mga pangitaon na damgo, mga tingog sa gasiga nga saba. Mabati na nato ang walay kinutuban. Og sa kangitngit, anaay makakita na. Ang paghinumdumdum ko nimo walay kahangturan. Sama sa kawanangan, di na masukod pa.
5. Puede ba yo toma el dituyu sueño? Manda ba tu comigo cura el dituyu irida usando di mio labio? Puede ba yo toma estaba na dituyu almario, dituyu soberbio? Puede ba yo tancha dituyu cara? Gendeh ba tu tiene miedo? Paquichura si este ya mismo diaton pellejo el diaton alma? Paquichura si amo ya ste el diaton ondo, diaton frivolo? Diaton saber y derecho? Paquichura si este ya el todo cosa tiene adentro? Paquilaya tu agara comigo? Paquimodo tu pruba tancha mi cuerpo?
6. We pray to a dimly lit sky where the moon is not light but silhouette, a tear in the shroud created by a dagger. What are souls but apparitions of disembodied consciousness?
7. Walang pahinga sa pagmamahal. Habang ang paghahalughog ay paghahanap ng pandamang mas sariwa, mananatili ang kalungkutan. Magmamasid pa rin ang kawalang-katiyakan. Magnanaknak ang nakakulob na dalamhati. Minsan, namamanhid lamang tayo sa sakit. O kaya’y magpapahintulot sa bawat nagpupuyos na pandama. Bumabalikwas sa sariling paghinga. Ano nga ba ang pag-ibig kung hindi pagbibihag? At ano nga ba ang mga hampas ngunit isang mabangis na himas?
8. Sa imong damgo, nahitabo ang tanang niaging kalipay — naa pa ta sa kangitngit kung aha gasiga ang gabii. Pagsulod nako sa kalayo, nibuto ang dugay na nga gapuyo nga pagbati: Ikaw ang gabii na mas lawom sa adlaw, mas hayag sa bulan. Ikaw ang muduol na kapunawpunawan. Og sa presensya sa sagrado nga yuta, sa kamingawan sa bukid, sa kahilom sa sapa, mangayo kog pasaylo kanimo. Mag-ampo ko nga huktan nimo ang kini na mga pulong, ipalandong sa pagsubang sa adlaw.
9. Beloved, lead me by the crevices dramatized by the mirror. Let me find our skins undressed. Hold these fissures so I may confess. Might I venerate you with a litany of all the bits of my iniquities. Let me divulge all the ways I have lacerated a nerve. Consent to my recitation: the seven virtues before the seven deadly sins. Temperance before lust. Gratitude before gluttony. And what do I say about the acquiesence and chastity?
   We elapse into touch without sensation. You stroke the curve of my torso leaving punctures without having to press. I feel your breath only through a memory of air. I spot a mark by your shoulders and I unfurl your arms. You look straight at the ceiling while I kiss you where it throbs.
10. Ipinapaubaya ko na sa iyo ang pagsuko. Itinuturing ko nang pagmamay-ari itong kahangalan. Hindi natutupok ang pag-ibig, ito lamang ay nag-iiba ng kahulugan. Humiga tayo sa dalampasigan sa muling paglubog ng tubig alat, inilatag natin ang ating mga lumpong bahagi sa bandang hindi naaabot ng buwan. Sa gabing ito, tayo ay magiging anino. Linya linyang iginuhit ng nakaraan patungo sa magkahiwalay na patutungo. At doon tayo’y mag-iisip at matututo:

Sa gipalandongan,

sa pag-ampo

sa himutok at mga kalyo

ali sa di mahimutang na pagbana, sa kung aha ko mubiya nimo

alli na recuerdos del cobardia con este guerra

Y entonces

Ang pag-ibig,

ay pag-ibig lamang.

Ang kawanangan ay isa na lamang walang kahulugang paglutaw ng mga elemento. No hay ya cosa pa debe pidi na universo.

Hindi na gabay ang mga anino.

Hindi na tayo ang dating tayo.

Ang mundo ay muli nang arbitraryo.

Paquichura ta entra na entra’y medio?

Floraime Oliveros Pantaleta writes poetry and nonfiction. She also translates from Chavacano and English. Currently, she teaches Creative Writing, Literature and Language courses at the College of Liberal Arts, Western Mindanao State University in Zamboanga City. She holds a degree in Literature and Linguistics from the Mindanao State University — Iligan Institute of Technology (MSU-IIT). She hails from Isabela City, Basilan.